کوتاه ولی خواندنی4
از آن زمان که با زبانشناسی آشنا شدم ، زندگی ام تغییر کرد.دانستم آن چه را که بعد از یک عمر ، یعنی چهل سال به دنبال آن بوده ام پیدا کردم.یافتم!!! آری یافتم!!!
محبوب ذهنم،محبوب تفکرم،سرچشمه ی شناختم.زبانشناسی به راستی علمی است که به صورت نظام مند قواعد و اصول زبان بشر به صورت عام را بررسی و مطالعه می کند.زبانشناسی سرچشمه ی بسیاری لذت های ذهنی ، تفکر ، تعمیم و سایرعلوم می باشد.اگر زبانشناسی را با آوا شناسی شروع کنیم،می فهمیم که این علم مرز مشترکی با پزشکی،فیزیک،ریاضیات،موسیقی،زیست شناسی دارد.اگر پا رااز این فراتر بگذاریم خواهیم فهمید که درک زبانشناسی در حوضه ی صرف و ساخت واژه ما را به فراسوی علوم دیگری همچون روانشناسی،علوم اجتماعی،سیاست و غیره دارد.خلاصه آنکه آشنایی با زبانشناسی مستلزم دانستن علوم بسیار دیگریاست و همین بر زیبایی و شگفتی ان می افزاید.
ادامه مطلب را کلیک نمایید.
ادامه مطلب را کلیک نمایید.
ادامه مطلب را کلیک نمایید.
نمونه طرح درس سالانه اول دبیرستان
ادامه مطلب را کلیک نمایید
Beyond The Present Methods And Approaches To ELT/Education:
The Crucial Need For A Radical Reform
{این کتاب ۴۱۰ صفحه ای در فروردین ۱۳۹۱ توسط انتشارات جنگل تهران منتشر شده.۸۰۰۰ تومان}
اطلاعات بیشتر راجع به این کتاب در ادامه مطلب:
منابع پیشنهادی مفید برای زبان اختصاصی رشته های منحصرا زبان:
لطفا ادامه مطلب را کلیک نمایید.
چقدر باید تابع طرح درس باشیم؟
چقدر مهمه که همیشه از یه طرح درس از پیش آماده شده تبعیت کنیم؟ و آیا در طول یک جلسه میتونیم قسمتهایی از طرح درس رو بنا به دلایلی نادیده بگیریم.
اینکه قادر باشیم درسهامون رو طوری طرح ریزی کنیم که توشون تنوع باشه یه موضوعه ولی داشتن انعطاف موقع ارائه ی درس طبق طرح درس یه موضوع دیگه هست. به هر حال یه تعادلی بین اونچه که معلم انتظار داره بهش برسه و براش برنامه ریخته از یه طرف و پاسخ دادن به آنچه دانشآموزان توقع دارن و میخوان، از طرف دیگر حائز اهمیت فراوان میباشد.
فرض کنید که معلم قسمتی از طرح درسش رو به این اختصاص داده که بچهها باید یه dialogue رو آماده کنند و بعدش هم اونو بیان وسط کلاس اجرا نمایند. البته بعدش هم یه متن Reading به همراه چندتا تمرین دارن که طبق طرح درس باید انجام بدن. معلم حدود بیست دقیقه رو اختصاص به این داده که بچهها dialogue رو آماده و اجرا نمایند. اما همینطور که بچهها دارن روی dialogue کار میکنند یه شرایطی بوجود میاد که بهنظر میرسه که باید وقت بیشتری صرف دایلاگ بشه! و همینطور معلم به این نکته پی میبره که بچهها ظاهراً به موضوع علاقمند شدهاند و دوست دارند که بیشتر روی اون کار کنند! در این موقع است که معلم ناگزیر به انتخاب یکی از این دو راه است: الف) بیخیال طرح درس از پیش آماده شده بشه. ب) طبق خواستهی بچهها عمل کنه و بذاره کار همینجوری پیش بره.
یک سناریوی دیگه هم در اینجا محتمل هست: خیلی از بچهها همچنان در حال کار روی آماده کردن dialogue هستند بغیر از دو گروه که تقریباً کارشون تموم شده. بازهم معلم سر دوراهی میمونه: الف) از اونها بخواد که صبر کند تا بقیهی گروهها هم کارشون تموم بشه که البته ممکن است که از این انتظار خسته بشن. ب) یا اینکه از بچهها بخواد که تا هرجا که کار کردهاند توقف نمایند. که این هم باعث ایجاد ترس و استرس میشه جونکه نتونستهاند کارشون رو بطور کامل انجام بدند.
البته یه سری اتفاق غیرمنتظره ی دیگه هم ممکنه بیفته که باعث میشه طرح درسمون ناقص بشه: مثلاً player مون یهویی از کار بیفته!، معلم یادش بره material های لازم واسه اجرای تدریسش رو بیاره! و ... .
معلمای خوب اونقدر مهارت دارند که بتونند از عهده ی چنین موقعیتهایی بر بیاند. چونکه اونها تمام تمرکزشون رو روی دانشآموزا و نیازهای آموزشی اون جلسه گذاشتهاند. اونها خیلی سریع می تونند نسبت به این موقعیت غیرمنتظره واکنش نشون بدن چونکه اونا همیشه از قبل برای چنین مواقعی طرحی در آستین دارند! مثلاً در مورد موضوع فوق که دو گروه کارشون رو زودتر از بقیه تموم کرده بودند میتونه یه task از پیش آماده شده (البته متناسب با فعالیتی که داریم روش کار میکنیم) رو در اختیارشون قرار بده و اونها رو درگیر اون کنه. و در پایان میشه گفت که معلم خوب باید همیشه flexible باشه.
موفق باشید